Το πρωί του Σαββάτου 8 Αυγούστου οι πολιτιστικοί σύλλογοι του Τόρνου και της Καστανιάς συνδιοργάνωσαν για ακόμη μια χρονιά εκδρομή – πεζοπορία σε μονοπάτι – έκπληξη μιας και πολλοί δεν το είχαν περπατήσει.
Σημείο εκκίνησης,το πολιτιστικό κέντρο της Καστανιάς και ώρα 7:30,συγκεντρώθηκαν πενήντα περίπου άτομα,κυρίως νέα παιδιά που αψήφισαν τον ύπνο και τη πρωινή δροσιά έπειτα από μια βροχερή Παρασκευή.Με τις χρήσιμες οδηγίες του Καστανιώτη,Αριστείδη Ντέκα,ξεκινήσαμε μια διαδρομή απείρου κάλλους.Το μονοπάτι που ακολουθήσαμε περιλαμβάνει σημεία ιστορικά,όπως η Αποκλείστρα.


                                   ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΡΑ



Η Αποκλείστρα βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα του νομού Ευρυτανίας και ανήκει στο τοπικό διαμέρισμα της Καστανιάς του δήμου Καρπενησίου.Η Αποκλείστρα όμως δεν είναι απλά μια βουνοπλαγιά.Είναι ένας ιερός τόπος,ο οποίος έσωσε χιλιάδες ανθρώπους.Ο  Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος επέλεξε την οχύρωση της Αποκλείστρας του 1655 στις 18 Μαίου 1824.Την εποχή αυτή η Αποκλείστρα επρόκειτο να δεχθεί γυναικόπαιδα από το Μεσολόγγι,ήταν αυτοί που σώθηκαν μετά την έξοδο του Μεσολογγίου,και το Αγρίνιο που λεγόταν τότε Βραχώρι,την επαρχία του Καρπενησίου.Οι άνθρωποι αυτοί κατοίκησαν τον ιερό αυτόν τόπο περίπου τέσσερα χρόνια από τον Ιούνιο του 1824 έως το τέλος του 1827.Για την οχύρωση και τη διατροφή των αποκλεισμένων η προσφορά της ιεράς μονής Προυσού ήταν ιδιαιτέρως μεγάλη με την πρωτοβουλία του εκ Καστανέας ηγούμενου Προυσού πατρός Κυρίλλου Καστανοφύλλη.Η οχύρωση στοίχισε 3.468 γρόσια.Τα μεροκάματα των εργατών ήταν 267 γρόσια.Το μαγαζί ήταν σαράντα πήχεις επί επτά και στοίχισε 615 γρόσια,ο μύλος 420 ,φαγητό για μαστόρους 676 ,εργαστήριο σιδηρουργού και πρώτη ύλη 397 ,γεωργικά εργαλεία 103 ,μισθός επτά ανθρώπων 350 ,τσαρούχια στρατιωτών 35 .Φρούραρχος ανέλαβε ο Δημήτρης Γουβέλης από τον Προυσό με δύναμη εβδομήντα πέντε στρατιωτών.Το 1826 ο Καρπενησιώτης Γεώργιος Δημητριάδης ταξίδεψε στο Ναύπλιο και ζήτησε τροφές και πολεμοφόδια για την Αποκλείστρα προκειμένου να βοηθήσει τον τόπο και τους συμπατριώτες του στη δύσκολη εκείνη στιγμή.

Εν συνεχεία,φτάσαμε στις Γούρνες,περάσαμε τα Δυαλώνια και κατευθυνθήκαμε στον Άγιο Δημήτριο.Ύστερα από ένα μικρό διάλειμμα κατηφορίσαμε προς το Νερόμυλο του Τόρνου.
                                                                                                                                                                                                              ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟΜΥΛΟ ΤΟΥ ΤΟΡΝΟΥ


Παλιά,σύμφωνα με πληροφορίες,στο χωριό λειτουργούσαν τρεις νερόμυλοι,ο ένας εκ των οποίων βρίσκεται στο μονοπάτι Α’ που ενώνεται με το μονοπάτι Καστανιά Ζ΄ και είναι σε πλήρη λειτουργία.Στο νερόμυλο του Τόρνου μπορεί να φτιάξει κανείς σιτάρι και καλαμπόκι όπως τα παλιά χρόνια.Φυσικά,όχι σε μεγάλες ποσότητες αλλά αρκετό για παρασκευή ψωμιού ή για πίτες.
Η πεζοπορία κατέληξε στο Πολιτιστικό κέντρο του Τόρνου με τους κουρασμένους αλλά αναζωογονημένους ορειβάτες,να απολαμβάνουν τις λιχουδιές που ετοίμασε ο κύριος Απόστολος Σιάτρας και η σύζυγός του Μαρία.Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας είχε κανείς τη δυνατότητα να θαυμάσει πέτρινα σπίτια,βρυσούλες και τις αναβαθμίδες ή αλλιώς απότομες πλαγιές.


Οι καταστροφές του περασμένου χειμώνα με τις κατολισθήσεις και τις πλημμύρες που επέφεραν οι καταιγίδες δεν άφησαν αλώβητα τα μονοπάτια.Ωστόσο,η σηματοδότηση επαρκούσε ώστε οι ορειβάτες να προσανατολιστούν και να ολοκληρώσουν τη βόλτα τους στις έξι περίπου ώρες όπως είχε προγραμματιστεί μαζί με τις στάσεις για ολιγόλεπτη ξεκούραση.

Ορειβάτες και ορειβάτισσες γνώρισαν ακόμα μια νέα διαδρομή απολαμβάνοντας τις ομορφιές της φύσης.
Γι’ αυτό το λόγο,αφήνουμε ανοιχτή πρόσκληση,σε ένα χρόνο από τώρα,σε όσους είναι περίεργοι να γνωρίσουν το ορεινό στοιχείο καθώς και στους λάτρεις του που τα τελευταία τρία χρόνια δίνουν το δυναμικό ‘’παρών’’ στη καθιερωμένη πεζοπορία.

Μέχρι τότε θα μας συντροφεύουν οι αναμνήσεις που αποτυπώνονται στις φωτογραφίες που τραβήξαμε!!